از جرقه‌ی یک سفر تا رهبری فرهنگ سفر: داستان ما با شما در «ترک تراول»

همه چیز از یک بعدازظهر گرم تابستان شروع شد. رضا زنگ زد، گفت “بیا ببینمت.” برنامه‌هایم را تغییر دادم و سر ساعت قرار، پیشش بودم. ایده‌اش را مطرح کرد: “می‌خوام ماشینمو کاپوتاژ کنم، برم استانبول. یه نفر می‌خوام که همراهم باشه و توی رانندگی کمکم کنه.” یک آن از دهانم پرید: “اوووووووووووو، تا استانبول برونیم؟!” رضا اما ساده گفت: “آره، نوبتی رانندگی می‌کنیم.” من هم که همیشه کوله‌پشتی‌ام آماده‌ی سفر بود، بیشتر فکر نکردم. فقط گفتم “اوکی.” همین یک “اوکی” ساده، دریچه‌ای شد به دنیایی که آن روز حتی تصورش را هم نمی‌کردم.

از آن روز تا به حال، نزدیک به بیست سال می‌گذرد. شاید نزدیک به پانصد سفر برون‌مرزی رفته باشم، اما هیچ‌کدام، هیچ‌کدام دیگر، رنگ و بوی آن سفر نخست را نداشتند. آن روزها مرز رازی وجود نداشت و تعداد آدم‌هایی که با خودرو شخصی از مرز بازرگان می‌گذشتند، به انگشتان دست هم نمی‌رسید. ایغدیر آن زمان حسابی روی بورس بود و ما هم در مسیر رفت، سری به آن زدیم و کلی خاطره و تجربه ساختیم. برگشتنی، چون می‌خواستیم از مرز سرو خارج شویم، وان را هم دیدیم که در مقایسه با وان امروز، تنها یک دهکده‌ی کوچک بود.

به محض برگشت به ایران، ما به اصطلاح “خارج دیده” شده بودیم و نقل محافل دوستان. سوال‌ها تمامی نداشت: “هزینه‌تون چقدر شد؟ چجوری ماشین بردین؟ رانندگی با اینجا فرق داشت؟ پلیس گیر نداد؟ زبونشون رو می‌فهمیدین؟ ترکی‌شون با ترکی ما خیلی فرق داشت؟ میوه کیلویی چند بود؟ کاش می‌گفتی یه کاست اورجینال معین برام بیاری! غذاهاشون مزه اینجا رو می‌داد؟” و هزاران سوال دیگر. همان روزها بود که رضا تصمیم گرفت برای این همه سوال، یک وبلاگ راه‌اندازی کند و این‌گونه شد که ما، اولین (بله، اولین) مرجع راهنمای سفر زمینی به ترکیه شدیم.

از یک وبلاگ ساده تا رهبری فرهنگ سفر: جراتی که زندگی‌ها را متحول کرد

بعدها، وبلاگ به سایت تبدیل شد و سفرها تکرار و تکرار شدند. ما نیز بیشتر یاد گرفتیم و بیشتر یاد دادیم. به مدد شبکه‌های اجتماعی، توانستیم ارتباطمان را با شما عمیق‌تر کنیم. ما فکر می‌کردیم فقط راه وان را نشانتان داده‌ایم، اما وقتی عکس‌هایتان از شهامتتان برای گذر از مرزها را دیدیم، تازه فهمیدیم چه کارستان عظیمی کرده‌ایم! افزون بر ده‌ها هزار نفر از شما، با کمک ما تجربه بار نخست سفر به خارج از مرزها را پیدا کردید. شما از حاشیه امن خود خارج شدید، دل به جاده زدید و چیزهایی به دست آوردید که شاید هرگز تصورش را هم نمی‌کردید: از استقلال و خودباوری گرفته تا دیدن دنیا با چشمان خودتان و چشیدن طعم آزادی در مسیرهای جدید.

ما شدیم لیدر؛ لیدری که بی‌چشم‌داشت، هر آنچه در توان داشت برایتان گفت و هیچ از دانسته‌هایش دریغ نکرد. همان‌طور که دوستی سال‌ها پیش، در یک پیاده‌روی شبانه با بغضی در گلو به من گفت:

آن کلمات، هنوز هم با تمام وجود در گوشم زنگ می‌زند و آتش شوقمان را شعله‌ورتر می‌کند.

این ماجرا فقط درباره سفر نبود. درباره‌ی شکستن ترس‌ها، قدم گذاشتن در ناشناخته‌ها و تبدیل شدن به نسخه‌ای جسورتر و شجاع‌تر از خودتان بود. ما فقط مسیر را نشان ندادیم، ما شعله‌ی کنجکاوی و شهامت را در وجودتان روشن کردیم. باور کنید وقتی می‌بینیم بسیاری از شما که امروز خودتان دستی بر آتش دارید و در این حوزه فعالیت می‌کنید، روزی سوالات ابتدایی‌تان را از ما می‌پرسیدید، غرور عجیبی تمام وجودمان را فرا می‌گیرد. چه آژانس‌های بزرگی که امروز با نامی بزرگ فعالیت می‌کنند و اولین سوالشان از ما این بود: “ممکنه شماره‌تون رو بدید چند تا سوال از شما درباره سفر زمینی به ترکیه بپرسم؟” این‌ها گواهند بر اینکه ما فقط راهنما نبودیم؛ ما یک فرهنگ ساختیم، یک جریان را آغاز کردیم. جریانی که هزاران نفر را تشویق کرد تا از دایره امن خود خارج شوند و دنیا را از نزدیک لمس کنند. امروز، با تمام وجود به این مسیر افتخار می‌کنیم و می‌دانیم که نقش بسیار بسیار بزرگی در شکل‌گیری فرهنگ سفر به خارج از ایران ایفا کرده‌ایم.

از تمام این سال‌ها و این همراهی‌ها، از تک‌تک شما سپاسگزاریم. ما اینجا هستیم تا همچنان راهنمای شما در مسیرهای جدید باشیم و داستان‌های تازه‌ای را با هم رقم بزنیم. سفر بعدی کجاست؟