سفر به وان از نگاه خانم نهال: راهنمای کامل یک سفر زمینی هیجان‌انگیز

 

 

سفر به وان از نگاه خانم نهال: راهنمای عملی و نکات کاربردی

با مطالعه **سفرنامه‌های وان**، همیشه آرزو داشتم به این شهر زیبا سفر کنم. سه روز تعطیلی اردیبهشت ماه (۱۰ اردیبهشت ۹۴) بهترین فرصت را برای من و همسرم فراهم کرد. در عرض دو روز، با جمع‌آوری اطلاعات جامع (با سپاس از آقای ضربی بابت راهنمایی‌های مفیدشان)، تصمیم گرفتیم بلافاصله عازم **وان** شویم.

برنامه‌ریزی سفر: تور یا سفر مستقل؟

همسرم ابتدا پیشنهاد داد که برای اولین تجربه، با **تور وان** سفر کنیم، اما من ترجیح می‌دادم با ون‌های مرزی به صورت مستقل سفر کنیم تا تجربه‌ای جدید داشته باشیم. با توجه به اینکه اولین بار بود که به وان می‌رفتیم، تصمیم گرفتیم بدون فرزندان سفر کنیم.

سه‌شنبه ساعت ۱۴:۰۰ از **تهران** به سمت **تبریز** حرکت کردیم. چون هنوز هوا روشن بود، مسیر را تا **خوی** ادامه دادیم. ساعت ۲۲:۳۰ به خوی رسیدیم و مستقیم به هتل زمرد رفتیم که یکی از دوستان معرفی کرده بود. هزینه اقامت در این هتل برای دو نفر شبی ۱۲۰ هزار تومان بود.

مسیر مرز رازی تا وان: جاده و مراحل خروج

صبح روز چهارشنبه، ساعت ۰۸:۳۰ پس از صرف صبحانه، به سمت **مرز رازی** حرکت کردیم. جاده پرپیچ‌وخم و کمی ناهموار بود، اما سفر را دشوار نمی‌کرد. پس از حدود یک ساعت، به مرز رازی رسیدیم و خودرو را در پارکینگ (شبی ۶ هزار تومان) پارک کردیم. از آنجایی که به ما گفته بودند پرداخت عوارض خروج در مرز به‌صرفه‌تر از پرداخت آن در تهران است، همسرم برای پرداخت عوارض به کیوسک بانک رفت و من برای مهر کردن پاسپورت‌ها در صف ایستادم تا در زمان صرفه‌جویی کنیم. فضای صف کاملاً خانوادگی بود و بیشتر مسافران را هموطنان آذری‌زبان تشکیل می‌دادند که طبق گفته خودشان، مرتب برای خرید به وان سفر می‌کردند.

پس از حدود نیم ساعت، همسرم با فیش‌های پرداخت‌شده بازگشت و پاسپورت‌هایمان مهر شد. به سرعت از صف مرز ایران و سپس از کیوسک‌های مرز ترکیه عبور کردیم. بیرون از مرز، ون‌ها منتظر بودند و ما سوار یکی از آن‌ها شدیم که تقریباً پر بود. هزینه ون تا وان نفری ۲۰ لیر بود. جاده از مرز رازی تا وان کمی ناصاف، اما مستقیم بود.

ورود به وان و یافتن اقامتگاه

پس از حدود یک ساعت، وارد **شهر وان** شدیم. ابتدای شهر حالتی روستایی داشت و هنوز آثاری از زلزله‌های قبلی در آن دیده می‌شد، اما هر چه به سمت مرکز پیش می‌رفتیم، شهر چهره‌ای شهری‌تر به خود می‌گرفت. ون ما را در یکی از کوچه‌های فرعی و مقابل دفتر خودشان پیاده کرد و ما کمی سردرگم شدیم. با پرس‌وجو توانستیم خیابان اصلی را پیدا کنیم. در مسیر، به چند هتل سر زدیم و قیمت گرفتیم. هتل **سمیرا** با شبی ۸۰ لیر برای اتاق دوتخته، گزینه مناسبی به نظر می‌رسید، اما تصمیم گرفتیم هتل‌های دیگری را نیز بررسی کنیم. هتل **ماوی تونا** نیز گزینه خوبی بود و شبی ۱۰۰ لیر قیمت داشت.

زمانی که دوباره به هتل سمیرا بازگشتیم، متوجه شدیم اتاق‌ها پر شده‌اند. در خیابان جمهوریت، به هتل **آدا پالاس وان** رسیدیم. مسئول پذیرش هتل تا حدودی به زبان فارسی مسلط بود و برای اتاق دونفره شبی ۱۰۰ لیر پیشنهاد داد که با کمی چانه زدن، توانستیم آن را به شبی ۸۰ لیر کاهش دهیم. موقعیت هتل آدا پالاس عالی بود و دسترسی خوبی به مراکز خرید داشت.

اولین گشت‌وگذار و تجربه خرید در وان

پس از تحویل گرفتن اتاق و کمی استراحت، برای گشت‌وگذار و **خرید در وان** بیرون رفتیم. ابتدا به صرافی رفتیم و مقداری دلار را به لیر تبدیل کردیم. (با توجه به اینکه ساعت وان یک ساعت و نیم از ایران عقب‌تر است، پس از تمام جستجوها برای هتل، تازه ساعت ۱۳:۳۰ ظهر بود.)

برای ناهار به **کینگ برگر** رفتیم که در تقاطع جمهوریت و کاظم کارابکیر قرار داشت و یک پکیج شامل چندین مدل فست فود و سالاد سفارش دادیم. پس از ناهار، گشت‌وگذارمان را از خیابان کاظم کارابکیر شروع کردیم. اولویت من **خرید لباس مجلسی** بود و توانستم از فروشگاه **بروژ (Broş)** یک لباس مجلسی با کیفیت خوب (۲۹۵ لیر با تخفیف) خریداری کنم. به فروشگاه‌های دیگر هم سر زدیم و بیشتر به دنبال قیمت گرفتن بودیم تا خرید. سپس به هتل بازگشتیم و کمی استراحت کردیم. برای شام نیز دوباره به کینگ برگر رفتیم و یک پرس فیله سوخاری (۸ لیر) سفارش دادیم. با توجه به میان‌وعده‌هایی که در طول روز خورده بودیم، کاملاً سیر بودیم.

روز دوم: خرید و بازدید از دریاچه وان

شب با خستگی زیاد به خواب رفتیم و صبح زود به رستوران هتل رفتیم. **صبحانه هتل** شامل تخم مرغ پخته، کالباس، دو نوع پنیر، زیتون، چند نوع مربا و شکلات صبحانه بود. پس از صبحانه، تصمیم گرفتیم روز دوم را کاملاً به **خیابان جمهوریت** و مراکز خرید آن اختصاص دهیم. اکثر برندهای معروف پوشاک در این خیابان قرار دارند. ساعت ۰۹:۳۰ بود که مغازه‌ها تازه در حال باز شدن بودند.

ابتدا همسرم از یک مغازه یک پیراهن جین خرید. سپس به فروشگاه **ال‌سی‌وایکیکی (LC Waikiki)** رفتیم که تازه باز شده بود و خلوت بود. تا نزدیک ظهر در ال‌سی‌وایکیکی بودیم و خریدهای زیادی انجام دادیم. سپس به فروشگاه **دی‌فکتو (DeFacto)** رفتیم و خریدهای خوبی به خصوص برای فرزندان و همسرم داشتیم (اکثر ایرانی‌ها عمده خریدهای خود را از این دو فروشگاه انجام می‌دهند). بعد هم به **ماوی (Mavi)** رفتیم و چند قلم خرید کردیم.

برای ناهار، به رستورانی رفتیم که سردر آن به فارسی به ایرانی‌ها خوشامد گفته بود و **دونر کباب پرسی** (با نوشابه ۱۶ لیر) خوردیم. پس از ناهار، وسایل خرید را در هتل گذاشتیم و تصمیم گرفتیم قبل از تاریک شدن هوا به **دریاچه وان** سری بزنیم.

انتهای خیابان جمهوریت یک میدان پنج‌راهی به نام **بشیول (Beşyol)** وجود دارد. با پرس‌وجو، ون‌های اسکله را پیدا کردیم و سوار شدیم. حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه راه تا اسکله بود و هزینه ون نفری ۱.۵ لیر. در طول مسیر، خانه‌های ویلایی و آپارتمان‌های جالبی دیدیم و برخی قسمت‌ها شبیه شهرک بودند. پس از پیاده شدن، مسیری را پیاده رفتیم تا به اسکله رسیدیم؛ جایی که یک بلوار با صندلی در مقابل دریاچه برای نشستن تعبیه شده بود. پس از حدود یک ساعت نشستن و استراحت، همان مسیر را پیاده تا سر خیابان بازگشتیم و دوباره سوار ون شدیم و به خیابان جمهوریت برگشتیم.

این بار به فروشگاه **کوتون (Koton)** رفتیم، اما چون بیشتر خریدهایمان را انجام داده بودیم، چیز زیادی از آنجا نخریدیم و بیشتر برای بچه‌ها خرید کردیم. اجناس کوتون کیفیت خوبی داشتند. برای شام به یک رستوران کوچک رفتیم و **ساندویچ کوفته** (نفری ۶ لیر) سفارش دادیم که بسیار خوشمزه بود. پس از شام به هتل برگشتیم، وسایل را جمع کردیم و آماده خواب شدیم.

بازگشت به ایران

صبح روز بعد، ساعت ۰۸:۰۰ پس از صرف صبحانه، به پاتوق ون‌ها (همان جایی که پیاده شده بودیم) رفتیم. تنها چهار نفر مسافر بودیم و تا ساعت ۱۰:۳۰ معطل شدیم تا یک ون دیگر آمد و پنج نفر دیگر را از مقابل هتل‌هایشان سوار کردیم. پس از پر شدن ون، به سمت **مرز رازی** حرکت کردیم. ما اولین مسافرانی بودیم که از مرز عبور کردیم و خیلی راحت، بدون بازرسی ساک‌ها، وارد خاک ایران شدیم. سپس سوار خودروی شخصی‌مان شدیم و به سمت تهران حرکت کردیم.

نکات پایانی سفر به وان

مردم وان بسیار خونگرم و خوش‌برخورد بودند و اغلب مسلمان هستند. در شهر و مکان‌های عمومی، نوشیدن مشروبات الکلی ممنوع است، اما فروشگاه‌ها این نوشیدنی‌ها را برای فروش عرضه می‌کنند. این سفرنامه تجربه عملی ما از **سفر به وان** را به اشتراک گذاشت.

اگر برای اولین بار می‌خواهید به وان سفر کنید، حتماً بخوانید.

برای اطلاع از آخرین قیمت ارزها و نکات کاربردی سفر به ترکیه، در کانال تلگرام راهنمای سفر زمینی به ترکیه همراه ما باشید.

 

3 دیدگاه دربارهٔ «سفر به وان از نگاه خانم نهال: راهنمای کامل یک سفر زمینی هیجان‌انگیز;

  1. سلام خدمت آقای ضربی و سایر دوستان که تجربیاتشون را بیان کردند. لطفاً در خصوص کسانی هم که به دنبال غذای حلال هستند توصیح دهید.

     آیا از این نظر مشکلی نداریم؟ اگر کسی بخواهد تفریح سالم و خانوادگی داشته باشه مشکلی ندار؟

    1. سلام

      چون ترکیه کشور مسلمانیست ، بنابر این عموم غذای مورد استفاده حلال است . مگر اینکه کسی اختصاصا بدنبال غذای غیر حلال باشد

      در مورد سوال دوم هم بنظرم درست مطرح نشده است . فکر نکنم در هیچ جای دنیا اگر کسی دنبال تفریح سالم باشه براش مشکلی پیش بیاد از جمله ترکیه

      و صد البته اگر دنبال تفریحات ناسالم باشه بروز مشکل محتمل تر هست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *